Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Το Άστρο της Βηθλεέμ

Επειδή κάποια πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο και με αφορμή την πρόσφατη επικαιρότητα, αξίζει να αφιερώσω δύο λόγια για κάποιους από εμάς που διαφέρουν από τους υπόλοιπους. Γιατί όπως και να το κάνουμε, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Κάποιοι ανάμεσά μας έχουν το «άγγιγμα» του Μίδα, είναι προικισμένοι με το θείο χάρισμα, έχουν λάμψη όμοια με αυτή του άστρου της Βηθλεέμ. Και αν όλα αυτά τα χαρίσματα στρατευτούν από τον «ιδιοκτήτη» τους στον αγώνα για το κοινό καλό, στον πόλεμο μεταξύ κοινωνικής δικαιοσύνης και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, στη διαμάχη ανάμεσα στο καλό και στις σκοτεινές δυνάμεις, τότε η ανθρωπότητα είναι τυχερή. Τότε η κοινωνία αποκτά δύναμη αφού έχει στις τάξεις της έναν άνθρωπο με μεγάλο «ειδικό βάρος», ένα σπουδαίο σύμμαχο, ένα πραγματικό στρατιώτη. Αν έχεις μέσα σου το μικρόβιο της αυτοθυσίας, εάν είσαι πραγματικός αλτρουιστής, εάν είσαι ταγμένος να αφιερώσεις τη ζωή σου για το καλό της πατρίδας σου, εάν πορεύεσαι με την αυταπάρνηση στην κολότσεπη, εάν θυσιάζεις με ευκολία το προσωπικό σου συμφέρον μπροστά στο κοινωνικό, τότε θα βρεις το δρόμο σου. Τότε θα προσπεράσεις όλα τα εμπόδια και θα φτάσεις στο στόχο. Αλλά το δύσκολο αυτό δρόμο, κακά τα ψέματα, λίγοι από εμάς τον επιλέγουν. Πολύ λίγοι.. 
Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι μια γυναίκα(?) που συγκεντρώνει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και ακόμα περισσότερα. Με όραμα και ελπίδα, με περίσσιο θάρρος και αυτοθυσία, κάτω από την πίεση της κοινωνίας για μια δίκαιη Ελλάδα, κάτω από το βάρος των περιστάσεων, μα πάνω από όλα, μέσα από πολλές πνευματικές αναζητήσεις και ανακαλύψεις, η Ντόρα, η μικρή εξερευνήτρια, δημιούργησε το νέο ελληνικό κόμμα με το όνομα Δημοκρατική Συνεργασία(ΔΗ.ΣΥ). Μερικοί όμως, πιστεύουν ότι η λέξη ΔΗΣΥ είναι αναγραμματισμός και στην πραγματικότητα σημαίνει ΔΥΣΗ(!). Αποκλειστικές και επιβεβαιωμένες πληροφορίες μου λένε ότι το όνομα του νέου κόμματος έχει διττό χαρακτήρα. Έχει δηλαδή τις παρακάτω δύο έννοιες:

Καταρχήν συμβολίζει τη ΔΥΣΗ του ήλιου. Ποιανού ήλιου όμως? Του ήλιου του Πασόκ παιδιά. Ναι, είναι αλήθεια ότι αυτός είναι ο πρωταρχικός σκοπός της Ντόρας, να αφανίσει  δηλαδή το Πασόκ. Το κόμμα που με τη συλλογιστική του κατανόησε γιατί απέτυχε ο «Υπαρκτός Σοσιαλισμός» στη Σοβιετική Ένωση. Και όντας προοδευτικό και εξελίξιμο κόμμα το Πασόκ, βρήκε τη λύση στο πρόβλημα και εγκαινίασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον «Ανύπαρκτο Σοσιαλισμό». Το κόμμα αυτό που μας έβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μας έβαλε στη ζώνη του Ευρώ, μας έβαλε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κλπ, η μικρή Ντόρα θέλει να το αφανίσει.

Στη συνέχεια, η δεύτερη έννοια του νέου κόμματος είναι και πάλι η ΔΥΣΗ του ήλιου. Αυτή τη φορά μιλάμε για τη δύση του γνωστού ήλιου όμως, αυτουνού που φωτίζει ολόκληρο τον πλανήτη μας και όχι για τον  ήλιο του Πασόκ, τον πράσινο που «φωτίζει» μόνο την Ελλάδα. Η Δύση του ήλιου λοιπόν συμβολίζει το σούρουπο, συμβολίζει τη νύχτα, τις μαύρες μέρες, την έλευση του σκότους! Θα κυριαρχήσουν οι σκοτεινές δυνάμεις! Η Δύση του Ήλιου συμβολίζει τη Μόρα που έρχεται στον ύπνο μας και εμποδίζει την ανάσα μας! Η Δύση του Ήλιου συμβολίζει τους υποχθόνιους τους ανθρώπους της Σκιάς! Τρομαχτικό δεν ακούγεται? Εγώ χέστηκα πάνω μου! Η ΔΥΣΗ συμβολίζει το Σκότος! Και τα μεσάνυχτα λένε θα βγαίνει ο Βρυκόλακας ο Μητσοτάκης ντυμένος με τη μαύρη κάπα του και θα μας πίνει τα αίμα! Τρέχτε Πασόκοι θα σας φάει ο Μητσοτάκης!

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Πονηροί Ευρωπαίοι

 
Ο μικροοργανισμός pasokus-pasokus είναι είδος παράσιτου (ζει δηλαδή εις βάρος άλλων οργανισμών). Συγκεκριμένα είναι είδος Πολυξενικού Ενδοπαράσιτου. Ζει μέσα στον ξενιστή, άρα δεν είναι εμφανής εξωτερικά, και παραμένει σε αυτόν για πάντα. Ως «ξενιστή» χρησιμοποιεί τον Άνθρωπο και επιτίθεται σε αυτόν κατασπαράζοντας την Αξιοπρέπειά του. Το παράσιτο αυτό έχει παρόμοιο τρόπο λειτουργίας με τα «Αυτοάνοσα Νοσήματα», επιτίθεται δηλαδή σε υγιής ανθρώπινες λειτουργίες και καταστάσεις δημιουργώντας διάφορες επιπλοκές στο μολυσμένο πληθυσμό. Συμπτώματα παρουσίας του παράσιτου «pasokus-pasokus» στον Άνθρωπο είναι κατά κύριο λόγο συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται από Υποκρισία, από Τυχοδιωκτισμό, από τάσεις για Καρεκλο-κενταυρισμό και Καραγκιο-ζιλικισμό, και από αρκετά έντονη τάση για Γελοιότητα η οποία πολλές φορές φτάνει σε βαθμό απύθμενης μαλακίας.


Το είδος αυτό άκμασε τη δεκαετία του 80, του 90 και τη μισή από αυτή που μόλις πέρασε. Ο Βιότοπος όπου το παράσιτο «pasokus-pasokus» αναπτύχθηκε είναι κατά κύριο λόγο η Νότια Βαλκανική Χερσόνησος, η γνωστή ΕΛΛΑΔΑ. Το παράσιτο ευδοκίμησε χάρη στην υψηλή συγκέντρωση σωματιδίων «μαλακίας» που αιωρούνται στην ελληνική ατμόσφαιρα και ευνοούν την αναπαραγωγή του. Ο πληθυσμός του παράσιτου παρουσίασε μικρή μείωση περί τα μέσα της δεκαετίας 2000, αλλά επανήλθε με μεγάλους αριθμούς το 2009. Το γεγονός αυτό θορύβησε τον ανεπτυγμένο κόσμο. Μετά από φόβους της Διεθνούς Κοινότητας για μαζική εξάπλωση του παράσιτου «pasokus-pasokus» στον Ευρωπαϊκό και ευρύτερο Δυτικό κόσμο, ξεκίνησε μία Γιγάντια προσπάθεια καταπολέμησής του. Το επόμενο έτος (2010) μεγάλες ποσότητες από κατάλληλο «αντιβιωτικό» παρασκευάστηκαν σε μυστικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, και πραγματοποιήθηκαν ρίψεις από αέρος με μεγάλα Βομβαρδιστικά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ σε όλη την Ελληνική Επικράτεια (και στις θάλασσες επειδή οι ρίψεις έγιναν το καλοκαίρι του 2010 και πολλοί μολυσμένοι κολυμπούσαν).


Στις εκλογές του Νοέμβρη του έτους 2010 θα φανεί η αποτελεσματικότητα του «αντιβιωτικού» πάνω στο παράσιτο «pasokus-pasokus». Λέγεται ότι το παράσιτο έχει μεταλλαχθεί και θα καταφέρει να επιζήσει σε μεγάλους πληθυσμούς. Σε μία τέτοια περίπτωση θα ενεργοποιηθεί το Plan B της Διεθνούς Κοινότητας. Σύμφωνα με το Plan B, η πονηρή Διεθνής Κοινότητα για να καθησυχάσει την Παγκόσμια κοινή γνώμη μπροστά στην πιθανότητα της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης του παράσιτου, τι θα κάνει? Θα ανακηρύξει το παράσιτο pasokus-pasokus σε «Είδος προς Εξαφάνιση» και την Ελλάδα σε «Παγκόσμιο Πάρκο Προστασίας & Αναπαραγωγής του Παράσιτου pasokus-pasokus» και θα κλείσουν τα σύνορα. Δηλαδή θα εφαρμοστεί στην πράξη η παροιμία «Όσα δε φτάνει η Αλεπού τα κάνει Κρεμαστάρια». Πονηροί Ευρωπαίοι…